ΑΡΧΙΤΕΚΤΟΝΙΚΗ: Potiropoulos+Partners

Συνέντευξη του Δημήτρη Ποτηρόπουλου*

Καινοτόμα και ευρηματική αρχιτεκτονική, βασισμένη στη δημιουργικότητα, στην έρευνα και στον σεβασμό του φυσικού περιβάλλοντος, αποτελούν την φιλοσοφία και το σχεδιαστικό στίγμα του γραφείου. Η Potiropoulos+Partners έχει αποσπάσει πλήθος βραβείων και διεθνών διακρίσεων, ενώ καθιερώθηκε ως ένα από τα κορυφαία αρχιτεκτονικά γραφεία αιχμής στην Ελλάδα. Ο Δημήτρης Ποτηρόπουλος μας μιλάει για τα τελευταία τους έργα και τις σύγχρονες τάσεις που ενσωματώνουν.

Ποιες τάσεις θα κυριαρχήσουν τα επόμενα χρόνια στην πεδίο των πολυτελών συγκροτημάτων τουριστικών κατοικιών; Μιλήστε μας για ένα τελευταίο σχετικό σχέδιό σας.

Η μετά covid εποχή φέρνει μαζί της νέες τάσεις, όπως το slow living και το natural living. Ο σημερινός ταξιδιώτης επιδιώκει να βιώσει τον τόπο διακοπών που επέλεξε μέσα από αυθεντικές εμπειρίες ζωής, που θα του επιτρέψουν να γνωρίσει σε βάθος και με συμμετοχικό τρόπο τον πολιτισμό, τα ήθη και έθιμά του, συμμετέχοντας ουσιαστικά στην καθημερινότητά του και όχι «εγκλωβισμένος» σε ένα αποστειρωμένο περιβάλλον.

Από τις τελευταίες τουριστικές κατοικίες που έχουμε σχεδιάσει, το Floating House, στην Costa Navarino, αποτελεί ένα τέτοιο παράδειγμα. Η «αφήγηση» που επινοήθηκε δεν είναι απλά μια ειδυλλιακή, εικονογραφική μεταφορά, αλλά μια διαρκής εντατική διάδραση που προτρέπει τον χρήστη να αφουγκραστεί την συνομιλία του Τόπου –την απανταχού παρούσα θάλασσα της Μεσσηνίας στην συγκεκριμένη περίπτωση– με τον σύγχρονο τρόπο κατοίκησης. Κατά την σύνθεση προβλέφθηκε μια οργάνωση ζώνης, που συγκεντρώνει όλες τις στεγασμένες και υπαίθριες δραστηριότητες θυμίζοντας ξύλινη προβλήτα ή πλοίο καθώς ταξιδεύει.

Floating House (Μεσσηνία)

Η Potiropoulos+Partners υπογράφει μια σειρά από εμβληματικά projects στην περιοχή της «Αθηναϊκής Ριβιέρας», όπως το κτίριο διαμερισμάτων και μεζονετών «The Helix» στο Γκολφ της Γλυφάδας. Ποια είναι η κεντρική «ιδέα» του σχεδιασμού του;

Κεντρική «ιδέα» του The Helix είναι η σφιχτή εγγραφή ενός λευκού «στιλπνού» γεωμετρικού αντικειμένου στη φύση, καθώς ανοίγεται στο τοπιακό πανόραμα. Η ελικοειδής όψη του μοιάζει να λυγίζει, να περιστρέφεται, και να ανυψώνεται σε συνεχή κίνηση, δίνοντας μία αίσθηση δυναμική και ταυτόχρονα λεπτότεχνη. Οι παραλλαγές του φυσικού φωτός, οι διαφορετικές θέες, και οι μεταμφιέσεις της φύσης ανάλογα με την εποχή και την ώρα της ημέρας ή της νύχτας, εγκαθιστούν έναν καμβά εννοιολογικών και οπτικών σχέσεων πάνω στον οποίο υφαίνεται το αρχιτεκτονικό συντακτικό.The Helix (Γκολφ Γλυφάδας)

Το “Project X”, στο Επιχειρηματικό Πάρκο Σπάτων, αποτελεί ένα πολυσύνθετο συγκρότημα που δημιουργήσατε για τη φαρμακευτική βιομηχανία ELPEN Α.Ε. Πείτε μας δύο λόγια γι’ αυτή την σύνθετη, πρωτοφανή για τα Ελληνικά δεδομένα, ανάπτυξη.

Βασική μας επιλογή αποτέλεσε η επινόηση χειρονομιών που αντιμετωπίζουν το συγκρότημα όχι στενά ως λειτουργία, αλλά σαν ένα σύνολο πολλαπλών εμπειριών. Πρόκειται για μια αρχιτεκτονική γλώσσα που υπερβαίνει την καθιερωμένη προσέγγιση του «τυπικού κτιριολογικού αντικειμένου», διαπραγματευόμενη με τις θεμελιώδεις έννοιες της «ευελιξίας» και της «διάδρασης». Στο ίδιο πλαίσιο εντάσσεται και η μίξη των χρήσεων, αφενός των ενοτήτων του Ερευνητικού και Εκπαιδευτικού, αφετέρου του Συνεδριακού, και ειδικότερα του Αθλητικού, που εισάγουν μια διαφορετική αντίληψη ως προς την προγραμματική ποικιλία. Ώστε να δημιουργηθεί μια εγκατάσταση σύγχρονη και λειτουργικά σύμμεικτη, όπου οι άνθρωποι θα εργάζονται, θα οργανώνουν εκδηλώσεις, θα αθλούνται και θα περνούν τον ελεύθερο χρόνο τους. Project X (ΕΛΠΕΝ)

Σύνθετο, πρόσφατο έργο σας αποτελεί και το Tableau Blanche, το κτίριο γραφείων και καταστημάτων στη Λ. Συγγρού. Τι είναι αυτό που κάνει το έργο να ξεχωρίζει, όπως ακούμε;

Πρόκειται για ένα υφιστάμενο κτίριο της δεκαετίας του ’70 στο οποίο διατηρείται μόνο ο φέρων οργανισμός και επανασχεδιάζονται τόσο οι όψεις όσο και το εσωτερικό του. Τρείς κύριες αρχές υποδηλώνουν τον συνθετικό άξονα της μελέτης: Η πρώτη εξετάζει εναλλακτικούς τρόπους θέασης των μονότονων κτιριακών μετώπων της Λ. Συγγρού , η δεύτερη την μη συμβατική αντιμετώπιση του κελύφους, και η τρίτη τον αειφόρο χαρακτήρα του σχεδιασμού. Το κτίριο αναδεικνύεται σε έναν αφηγηματικό καμβά πάνω στον οποίο συγκλίνουν διαφορετικές ροές διερευνήσεων που σχετίζονται με το υφιστάμενο στοιχείο και το σύγχρονο, το οικείο και το μη οικείο, με το τεχνητό και το φυσικό, διεγείροντας αισθήσεις και συναισθήματα που αντιστοιχούν στην εν δυνάμει ατμόσφαιρα της στιγμής.Tableau Blanche (Συγγρού)